نقش ابعاد مختلف انگیزشی مدیریت زمان بر خلاقیت دانشجویان دانشگاه تبریز

  زمینه: خلاقیت از دیدگاه نظری تولید ایده‌ها، محصولات، فرایندهایی جدید و مفید به‌وسیله افراد یا گروه‌ها تعریف‌شده است. خلاقیت تابعی از زمان در دسترس فرد است و به‌صورت منفی با فشار زمانی تجربه‌شده فرد رابطه دارد. هدف: پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطه بین ابعاد مختلف انگیزشی مدیریت زمان (تمایل به بی‌سازمانی، کنترل ادراک‌شده زمان و سرسختی روان‌شناختی) با خلاقیت دانشجویان انجام شد. روش: با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای 240 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز انتخاب شدند. آزمون تفکر خلاق تورنس، مقیاس ابعاد نگرش و انگیزش مدیریت زمان به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد. تحلیل آماری داده‌ها به کمک نرم‌افزار اِی‌موس[1] و با روش تحلیل مسیر انجام شد. یافته‌ها: خلاقیت دانشجویان به‌وسیله کنترل ادراک‌شده زمان (22/0= β) و تمایل به بی‌نظمی یا بی‌سازمانی (18/0-= β) پیش‌بینی شد. همچنین یافته‌ها نشان داد بُعد سرسختی به‌صورت مستقیم با خلاقیت دانشجویان رابطه ندارد اما مسیر غیرمستقیم آن از طریق کنترل ادراک‌شده زمان (09/0= β) معنادار است. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داد، کنترل تصوری زمان و رفتار مدیریت زمان برای تولید مؤثر ایده‌های خلاق ضروری است.   [1]. AMOS